१. संज्ञा
/ निर्जीव
/ स्थान
/ भौतिक स्थान
अर्थ : मिट्टी, पत्थर का कुछ उभरा हुआ भू-भाग।
उदाहरण :
वह टीले पर खड़ी होकर मुझे पुकार रही थी।
पर्यायवाची :
कगार, कररा, करार, करारा, चय, टिब्बा, टीला, टेकर, टेकरा, टेकरी, ढूह, धुस्स, धूलिकेदार, धूहा
माती व दगड मिळून असलेला काही उंचावलेला भूभाग.
तो उंचवट्यावर उभा राहून मला हाक मारत होता.
उंचवटा,
उमाठा,
टेकडी
(usually plural) a rolling treeless highland with little soil.
down